Jesienią 2016 r. jako zwykli turyści udaliśmy się na Maltę. Kilka pierwszych dni spędziliśmy na drugiej co do wielkości wyspie archipelagu, Gozo. Nie mieliśmy wówczas jeszcze żadnej wiedzy o tym, jakim piekłem dla ptaków jest to miejsce. Ale już pierwsze spacery pokazały problem: wzgórza usiane łuskami po amunicji śrutowej. Co krok małe, kamienne domki dla myśliwych, odpowiednik naszych ambon. Regularne i nieustanne odgłosy wystrzałów. Rejon Ħaġar Qim na głównej wyspie to mozaika wypalonych działek. Na każdej kilka klatek z żywymi ptakami, które głosem wabią kolejne. I łapacz skryty w małej budzie, czekający aby wyzwolić ręcznie pułapkę. Widzieliśmy dzwońce, szczygły, zięby i świergotki łąkowe. Śpiew tych osamotnionych, wystraszonych ptaków zmroził nas w ten upalny dzień 🙁 Między działkami wił się szlak pełen niedowierzających temu co widzą turystów z różnych krajów..

Po powrocie do kraju i zapoznaniu się z kilkudziesięcioletnią już historią walki o ochronę ptaków migrujących nad Maltą założyliśmy grupę na Facebook’u (wówczas miała jeszcze inną nazwę: „Stop zabijaniu ptaków migrujących na Malcie”). Myśleliśmy wówczas jedynie o protestach, petycjach, wywieraniu presji turystycznej i tym podobnym działaniom. Ale wkrótce skontaktowała się z nami Agnieszka z ciekawymi pomysłami. I odwróceniu naszych negatywnych emocji w pozytywną kampanię edukacyjno-społeczną, zakładającą pracę u podstaw i walkę o lepsze decyzje przyszłych obywateli Malty. Ruszyliśmy z I edycją #ŁącząNasPtaki, mimo niewielkich zasobów udało nam się zaangażować kilkadziesiąt szkół i wysłać prawie 1000 prac i listów polskich dzieci na Maltę.

Dość szybko przekonaliśmy się jednak, że możemy znacznie skutecznie działać organizując się w osobowość prawną. I tak już po kilku miesiącach powstała Fundacja Psubraty. W kolejnych miesiącach angażowaliśmy się również w wiele projektów na terenie naszego kraju, np. #wróbliczenie i  Rajd Ptasiarzy. Jesteśmy również członkiem koalicji Niech Żyją!, pracując na rzecz zaprzestania polowań na ptaki w Polsce.

Barbara Grzebulska
Barbara Grzebulska
hydrolożka i kartografka, zawodowo chroni mokradła pracując w Regionalnym Centrum Ekologicznym. Zamiłowania: ornitologia, ekologia i rozwój osobisty. Współzałożycielka międzynarodowej organizacji Youth Water Community CEE. Wolontariuszka w różnych organizacjach ekologicznych.
Przemysław Gumułka
Przemysław Gumułka
Nieustannie przegrywa wewnętrzny bój o wybór ulubionego gatunku ptaków. Najczęściej wygrywają niepozorne, nieśmiałe i schowane przed nami w trzcinach lub niedostępnych mokradłach. Niepraktykujący matematyk.
Agnieszka Kosicka
Agnieszka Kosicka
z wykształcenia matematyk, pracuje jako analityk w firmie badającej rynek i opinię publiczną. Od trzech lat pasjonuje się ptakami i w ramach wolnego czasu stara się poznawać ich życie. Jako wolontariusz pomaga dzieciom w nauce matematyki